“En büyük baba bizim baba” kapışması başlıyor! Buyurun!

Kocamın uzun süredir üzerinde çalıştığı projesi onaylanınca hafta sonları da işe gitmeye başladı. Ekmek parası diyor ama bence benim kefen paramı ayarlamaya uğraşıyor. Biraz daha bu düzende devam edersem gebereceğimin o da farkında. Bu işi bir an önce bitirmek için bir de gece vardiyası bulmasından korkuyorum. İşin aslı evdeyken de varlığıyla yokluğu birdi. Tabi ki de zıkkım kaymakamlık sınavı yüzünden. Allah kocası akademisyen olana yardım etsin, anacıııımmm. Evde ders çalışan koca kadar sinir bozucu bir şey olamaz. Bu sınav olmasa aslında ben de bu kadar perişan olmazdım. Allah için, çok yardımcıdır benim kocam. Her ne kadar “gece ağlayınca oğlana emzik ver” komutunu girmem 19 ayımı alsa da, en azından son 5 ayda bir nebze rahat etmiştim. Kocam iyi hoş da konu çocuk bakımı olunca benim kadar yapamıyor hiçbir şeyi. Çevremdekiler bana kızıyor, ben her şeye yettiğim için kocam elini uzatmıyormuş. Benim canım çok tez. Hakikaten hiçbir şey için bekleyemem. Hemen koşup kendim hallediyorum. Acaba beklesem sonuç değişir miydi? Bilemiyorum.

Babalara rehber – 1. Bölüm: Akşam rutiniyle ilgili bilinmesi gerekenler

Sevgili tekiz, ikiz, üçüz, dördüz, beşiz, bir oğlan bir kız, iki kız bir oğlan, iki oğlan üç kız… babaları yani kısacası babalar,

Şimdiye kadar kendi rızasıyla bloğuma girmiş bir baba var mı bilmiyorum (iki kere zorla kocamı soktum, bir daha da uğramadı) ama içimden her nedense babalara yazmak geldi. İnşallah oradan bir yerden gözlerine çarpar da okurlar. Bugün değinmek istediğim konu: akşam rutini.